medroom.am
Միզուկի արտաքին բացվածքի նեղացումը սովորաբար լինում է ձեռքբերովի, սակայն կարող է լինել նաև բնածին: Մեատոստենոզը եթե արտահայտված է, ապա առաջացնում է միզարձակման խնդիրներ, կարող է բերել միզապարկի ոչ լրիվ դատարկման, միզային ինֆեկցիայի զարգացման և այլ խնդիրների:
Որոնք են մեատոստենոզի առաջացման պատճառները ?
Վաղ մանկական հասակում մեատոստենոզի առաջացմանը նպաստում են մեզի մեջ գտնվող միզաթթվի և ամոնիումի բյուրեղները, որոնք մանկական տակդիրների ուշ փոխելու պարագայում բերում են միզուկի արտաքին բացվածքի թեթևակի բորբոքման և հետագա նեղացման:
Մեատոստենոզի առաջացման նպաստող գործոններից են նաև՝
- Առնանդամի գլխիկի տրավման:
- Առնանդամի գլխիկի բորբոքումները (Բալանիտ, բալանոպոստիտ):
- Ֆիմոզ (Ծայրային թլիպի նեղացում):
- Միզային կատետերների երկարաժամկետ տեղադրումը:
- Որոշ ուրոլոգիական վիրահատություններ (Օր. Հիպոսպադիայի վիրահատական շտկում):
Ինչ գանգատներ կարող են դիտվել մեատոստենոզի ժամանակ ?
- Միզարձակման ժամանակ ցավոտություն կամ այրոցի զգացում:
- Հաճախամիզություն:
- Մեզի շիթի թուլացում:
- Միզարձակման անզուսպ ցանկություն:
- Միզարձակության վերջում աննշան արյան հետք միզուկի արտաքին բացվածքում:
Ինչպես է ախտորոշվում մեատոստենոզը ?
Միզուկի արտաքին բացվածքի նեղացումը կարելի է հայտնաբերել ինքնազննման ժամանակ կամ բժշկի կողմից զննման ժամանակ:
Ինչպես է բուժվում մեատոստենոզը ?
Մեատոստենոզի բուժման հիմնավոր եղանակը վիրահատական շտկումն է (մեատոպլաստիկա): Այս վիրահատությունը սովորաբար կատարվում է տեղային անզգայացման ներքո: Վիրահատության ժամանակ միզուկի արտաքին բացվածքը հատվում է և կարվում ներծծվող թելերով: Եթե հետվիրահատական շրջանում կատարվում են բժշկի բոլոր խորհուրդները, ապա կրկնակի նեղացման հավանականությունը մինիմալ է:
Ինչ է պետք կատարել մեատոպլաստիկայից հետո ?
Հետվիրահատական շրջանում ընդունել բժշկի նշանակված դեղորայքը:
Կատարել առնանդամի գլխիկի լվացումներ և մշակումներ հակաբորբոքիչ լուծույթներով կամ քսուկներով:
Խմել մեծ քանակությամբ հեղուկներ, քանի որ քիչ քանակության հեղուկ ընդունելու դեպքում մեզը խտանում է՝ մեզի մեջ ավելանում է միզաթթվային բյուրեղների քանակը, որոնք կարող են բերել բորբոքման և կրկնակի մեատոստենոզի զարգացման: